«Smuldrende nam-nam-kaker!» sa Bøtta. «Du må være en magisk bøtte!»
Til svar ga bøtta fra seg et fornøyd lite hikk. Bøtta tenkte seg om et øyeblikk, og så skjønte han hva han måtte gjøre. Han begynte å pusse og gnikke på bøtta igjen. Hver gang han kom nær stedene under håndtaket, fniste bøtta! Snart lo den så mye at den falt ned fra bordet den stod på. Bøtta rakk akkurat å fange den før den traff gulvet.
«Forsiktig!» sa han og lo, så snudde han bøtta med åpningen opp igjen. Men hva var dette? Det lå en liten nam-nam-kake oppi den magiske bøtta. Bøttas favorittmat!
«Er den til meg?» spurte han den magiske bøtta. Den magiske bøtta rugget frem og tilbake.
«Jeg tar det som et ja», mumlet Bøtta med munnen full av kake.