or lenge, lenge, siden levde det en begavet musiker som het Sadko i en

havneby som het Novgorod. Selv om Sadko var aldri så talentfull, var han

fattig og levde av å spille musikken sin for fine fruer og adelsmenn.

De rike betalte ham gjerne med en brødbit eller stakk til ham noen mynter en

gang i blant. Sadko klaget ikke, han var en glad mann og tenkte aldri på penger.

Han beholdt sitt gode humør uansett.